Dla niektórych osób, rozwód jest bardzo traumatycznym przeżyciem. Przeważnie dla kobiet, które nie miały wyjścia, lub zostały poważnie skrzywdzone. Mężczyźni równie emocjonalnie podchodzą do rozwodów, jeśli autentycznie kochają swoją żonę. Dlatego bez odpowiedniego nastawienia i zdrowego podejścia do sprawy, ciężko jest odbudować swoją psychikę. W małżeństwach, w których dochodziło do przemocy, czy patologii, ofiary przez wiele lat nie chciały, lub z powodu blokady emocjonalnej, nie były w stanie dopuścić do siebie prawdy. Utwierdzając się w takim stanie, nie zawsze zdawały sobie sprawę z konsekwencji, jakie odciskają się na psychice. Kobieta/ mężczyzna, która/który uwolniła/uwolnił się od niewłaściwego/niewłaściwej partnera/partnerki, potrzebuje pomocy i nie jest to nic wstydliwego, lecz jest wskazana i bardzo potrzebna, jeśli chce się utrzymać zdrową równowagę emocjonalną. Osoby, które uważają, że same sobie z tym poradzą i z czasem wszystkie złe wspomnienia miną, narażają się na skutki uboczne w postaci nienawiści do płci przeciwnej i frustracji. Dlatego, aby odbudować psychikę po rozwodzie, należałoby dać sobie czas na przemyślenia i refleksję, która jest podstawą, aby zapomnieć. Nie jest właściwe, duszenie w sobie negatywnych emocji, lub wyrażanie ich poprzez agresję. Chyba każdy z nas uważa, że jest tak silny, że poradzi sobie z każdą sytuacją. Otóż tak nie jest i droga na skróty bardzo często pozostawia piętno na całe życie. Nigdy nie będzie tak, że człowiek powie sobie, to już zamknięty etap i wszystko się naprawi jak po machnięciu czarodziejską różdżką. Po długim związku, osoba zostająca sama, zaczyna postrzegać swoje życie bardzo nerwowo. Wcześniej wszystko było ułożone oraz stabilne, człowiekowi wydawało się, że będzie tak już zawsze i nie będzie musiał wszystkiego zaczynać od zera. To właśnie rozpoczynanie wszystkiego od zera, najbardziej przytłacza psychikę osób po rozwodzie.
Wszystkie przyzwyczajenia i nawyki, jakie były codziennością, muszą iść w odstawkę i nie zawsze dobrze wpływa to na człowieka. Nowy etap życia, jakim jest rozwód, nie może być traktowany jako coś strasznego, ale jako coś, co daje nowe możliwości i pozwoli na budowanie wszystkiego od nowa. Nie ma nic gorszego od tłamszenia w sobie złych emocji i przekonywanie się, że nie warto zaczynać wszystkiego od początku. Nie pozwól, aby to, co było, miało wpływ na to, co będzie. Odetnij grubą kreską przeszłość i nigdy, ale to nigdy do niej nie wracaj. Dlatego nigdy nie pozwól , abyś zwątpił/zwątpiła w swoje możliwości i własną wartość. Może wydawać się to banalne, lecz każdemu jest pisane spotkać na drodze człowieka, który da szczęście. Nowy początek jest czymś, z czym trzeba się pogodzić i iść do przodu. To, co robi były mąż/żona, nie może mieć dla Ciebie żadnego znaczenia. Wracanie myślami do przeszłości, nie pozwoli Ci budować przyszłości. Ciągła walka z własnymi myślami, zawsze kończy się źle. Nie zastanawiaj się nad tym, dlaczego tak się stało, że się posypało, ale zacznij myśleć o sobie. Potraktuj swoją osobę w tym momencie, jako najważniejszą. Zacznij żyć tak, jak tego zawsze chciałaś/chciałeś. Daj sobie szansę i zrób obiektywną analizę, jak to wyglądało wcześniej, a jak powinno. W emocjach wszystko zawsze wygląda inaczej, niż w rzeczywistości. Staraj się być uczciwą osobą w stosunku do samej/samego siebie. Nie koloryzuj, ani nie usprawiedliwiaj tego, co było złe, mimo że czasem dawało odrobinę szczęścia. Nie szukaj na siłę nowego szczęści, zanim nie pogodzisz się z przeszłością i nie uznasz jej za zamknięty temat.