Toksyczna przyjaźń. Przyjaźń to coś, o czym marzy każdy z nas. Chyba każdy chciałby mieć kogoś, kto będzie przy nim na dobre i na złe. Kogoś, kto będzie starał się nam pomóc, jeśli go/ją o to poprosimy. Niejednokrotnie kiedy znamy kogoś dłużej i przyjaźnimy się z nim, to wydaje się nam, że jest to prawdziwa przyjaźń jak w serialach i filmach. Niestety w wielu przypadkach okazuje się, że nie jest to prawdą, “przyjaźń” okazuje się tylko pustym sloganem bez pokrycia. Na światło dzienne wychodzą prawdziwe intencje pseudo przyjaciół. Analizując, okazuje się, że w wielu przypadkach przyjaciel, czy przyjaciółka za którego/którą się podawali, są przy nas wtedy, jak sami potrzebują pomocy, lub chcą się tylko wygadać. Kiedy my potrzebujemy się wygadać, lub potrzebujemy pomocy, to ich nie ma. Nie odbierają telefonów i nie odpisują na e-maile czy smsy, tłumacząc to później brakiem czasu, albo tym, że nic do nich nie doszło. Przyjaźń taką bez wątpienia można nazwać toksyczną i niedobrą. Skutki przyjaźni toksycznej mogą być naprawdę nieprzyjemne i bolesne. Dlatego nie wolno ulegać emocjonalnemu szantażowi i złudnym przekonaniom przyjaciółki/przyjaciela. Lecz mimo tego, że w wielu przypadkach o nas nie pamiętała/pamiętał, to jednak jesteśmy skłonni zrobić dla niej/ niego wszystko, nawet złamać prawo.
Toksyczni przyjaciele/przyjaciółki bardzo dobrze wiedzą jak owinąć sobie człowieka wokół palca. Dla osiągnięcia celu potrafią się dość głęboko otworzyć przed nami, aby wzbudzić współczucie, lub po prostu nami manipulować. Najlepszym sposobem na rozpoznanie, czy jest to prawdziwa, czy tylko interesowna przyjaźń, jest czas. To sam czas pokaże, czy przyjaźń jest prawdziwa i czy przetrwa, albo czy skończy się w momencie, kiedy przyjaciółka/przyjaciel np.: będzie zajęta/zajęty tylko swoją drugą połową i będzie miała/miał problemy ze znalezieniem czasu na spotkanie. Taki test najczęściej pokazuje, że w wielu przypadkach jesteśmy tylko ofiarami i marionetkami w rękach nieprawdziwych i kłamliwie sztucznych pseudo przyjaciół. Dlatego do przyjaźni należy podochodzić z dużym dystansem i do momentu, kiedy się nie okaże, czy jest ona prawdziwa, czy tylko chwilowa i celowa, należałoby miarkować emocje i za bardzo się nie angażować. Zachowanie dystansu powinno być po to, aby zachować stabilność emocjonalną i komfort psychiczny. Prawdziwa przyjaźń powinna być czymś na całe życie, a nie tylko na wybrane chwile. Powiedzenie, że ,,prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie” w wielu przypadkach weryfikuje samo życie. Dlatego prawdziwych przyjaźni jest niewiele, lecz są bardzo wartościowe. Prawdziwą a nie toksyczną przyjaźń buduje się latami.